Vanwege zijn kwaliteiten wordt het nu door chef-koks en fans van risotto beschouwd als de "koning van de rijst" altijd "al dente" (onvoldoende gaar) in het hart, maar het helpt de "mantecatura (romige)" dankzij het gehalte aan zetmeel. 
Zijn geboorte, de vrucht op het kruispunt tussen Vialone en Lencino, dateert uit 1945. Zijn wedergeboorte - en de uitbuiting ervan - vindt plaats in het midden van de jaren tachtig, toen hij met uitsterven werd bedreigd, maar werd gered door een boer uit Lomellina. Superfino rijst, de korrel is groot en 7 mm lang, langwerpig en taps toelopend, met duidelijke tand. 
De rijst kookt in ongeveer 15 minuten "al dente" maar handhaaft die lange consistentie. De smaak neigd naar zoet, met een aanzienlijke en elastische korrel, zelfs na het koken. De risotto is bij uitstek geschikt om met vis of groenten en in rijstsalades.